كسانيكه باغ ميوه احداث ميكنند معمولا" به دو دسته تقسيم ميشوند

 1- كسانيكه دانش و تجربه باغداري دارند و برنامه ريزي شده و هدفمند كار ميكنند .

2- كسانيكه دانش و تجربه ندارند و بر اساس كشش بازار  در يك يا چند سال توليد ميوه  .و ياترغيب دوستان  به احداث باغ و يا مشاهدات  و رقابت با باغداران همجوار به شغل باغداري روي مي آورند .

نكات فني براي احداث يك باغ ميوه 

1-داشتن آب كافي  و بدون محدوديت املاح مضر

2-انتخاب نوع محصول بر اساس شرايط آب وهواي منطقه

3-بافت خاك زمين مورد نظر

4 -عمق خاك زمين مورد نظر

5 -شيب زمين مورد نظر

6-جاده دسترسي به باغ

7-فاصله محل باغ تا بازار فروش

8-پوشش گياهي و جانوري منطقه و پيوستگي يا گسستگي باغات

9-نوع بادهاي غالب منطقه

10-فاصله زمين باغ تا مناطق مسكوني

 داشتن آب كافي و بدون محدوديت املاح مضر 

هر درختي بستگي به شرايط آب و هوائي  و نوع درخت و بافت خاك و عمق خاك نياز به مقدار معيني آب دارد كه منبع تامين آب بايد در يك دوره زماني حداقل 30 ساله ثابت بوده و دچار تعقيرات نشده باشد .

منبع تامين آب اعم از چشمه .رودخانه .يا چاه  بايد توسط آزمايبشگاه مقدار املاح مجاز و غير مجاز آن مشخص شود.و عامل محدود كننده براي احداث باغ ميوه نباشد .

منابع آبي كه در يك دوره يك ياپنج ساله خشكسالي دچار كاهش شديد هستند به هيچ وجه براي احداث باغ مناسب نيستند .

انتخاب نوع محصول بر اساس شرايط آب و هواي منطقه

بافت خاك زمين مورد نظر

بستگي به بافت خاك زميني كه داريم بايد بررسي كنيم كه چه درختي ميتواند بر اساس اين نوع بافت خاك توليد اقتصادي و قابل قبولي داشته باشد  و در يك دوره بلند مدت  دچار خسارت و تنش نشود .

عمق خاك زمين مورد نظر

بيشتر درختان ميوه داراي ريشه عميق هستند و براي رشد و توليد محصول اقتصادي نياز به خاكهاي عميق دارند  اگر ناچار به احداث باغ ميوه  در يك شرايط خاص هستيد بايد خاك را اصلاح كنيد.در اراضي كه سطح آبهاي زير زميني آنها با لا  است  خاكهاي باطلاقي  يا ماندابي به هيچ عنوان براي احداث باغ ميوه مناسب نيستند

شيب زمين

درختان ميوه در اراضي هموار كه امكان استفاده از روشهاي مختلف  آبياري امكان پذير است  رشد و توليد مناسبي دارند اما در اراضي شيب دار كه قدرت نگهداري آب كمتري دارند و امكان كاشت گونه هاي محدودي كه تحمل بيشتري در رابطه با تنشهاي آبي دارند امكان پذير است . لذا بستگي به شيب زمين نوع درختي  كه مقاومت بيشتري  با اين شرايط دارد و امكان توليد اقتصادي و مقرون به صرفه  در بلند  مدت  را دارد   بايد انتخاب شود .